فتاح پیرویان Fattah Peiravian
بر اساس اصل اول بیانیه (ریو) که انسان، محور توسعه نامیده می شود تمامی عملیات باید در جهتی سوق داده شود که انسان سالم بتواند در محیط سالم رشد کرده و زمینه های رشد و ارتقا برای نسل های آتی را فراهم کند. اکنون مفهوم توسعه پایدار در دنیای مدیریت، اقتصاد، حقوق، مهندسی و سایر رشته ها جایگاه ویژه ای یافته است و اصطلاحاتی همچون “جنبش سبز”، “قتصاد سبز”، “کالای سبز”و “ساختمانهای سبز”یا “معماری ۱ پایدار”، گواهی بر این تلاش است.همه نظریه ها نسبی هستند، هیچ نظریه ای کامل نیست و اگر کامل بود، نظریه نبود؛ بلکه واقعیت یا با کمی اغماض حقیقت بود. نظریه ها در طول زمان ظهور و تکامل می یابند. توسعه پایدار، مبانی حاکم و شیوه های حصول آن هم تابعی از این قاعده هستند. رشد سریع علوم و تخصصی شدن آن سبب شده رخ دهد. گاهی فعالیت های علمی مختلف آثار متفاوت و » واگرایی علوم « است که پدیده ای نو به نام بعضاً متضادی بر یک موضوع خاص دارند. فعالیت های حقوقی، مدیریتی و مهندسی مرتبط با توسعه پایدار در ساختمان های سبز متأثر و مؤثر بر یکدیگرند و از پدیده واگرایی علوم مستثنی نیستند. در این پژوهش تلاش شده است با بهره گیری از مطالعه منابع روز و روش پژوهش کیفی )مصاحبه با نخبگان با استفاده از روش گلوله برفی( در ترکیب با روش های کمّی و تحلیل های آماری، مدل مدیریت حقوقی توسعه پایدار در صنعت ساختمان های سبز در ایران تبیین شود. بر این اساس شاخص های اساسی سه رشته مختلف حقوق، مهندسی و مدیریت در کنار سیاست گذاری های کلان، شناسایی و ارزیابی شد. نتایج حاصل از این پژوهش کمک شایانی بر انطباق برآیند نیروهای سه رشته یادشده و تعیین مهم ترین اولویت ها برای نیل به اهداف توسعه ای پایدار و جامع،به ویژه در صنعت ساخت، خواهد داشت.
برچسبتوسعهپایدار ساختمان‌سبز صنعت‌ساختمان مدیریت‌حقوقی مزیت‌رقابتی مسکن
